Noord
Eigenschappen |
Stamnaam: | Noord |
Tag: | NRD |
Aantal leden: | 2 |
Punten van de 10 beste spelers: | 3.586 |
Totaal aantal punten: | 3.586 |
Puntengemiddelde: | 1.793 |
Rang: | 72 |
Verslagen tegenstanders: |
61.953.511 (4.)
|
» Stamakte (externe link) |
Stamleden
|
 |
Beschrijving |
NRD
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Het is eten en gegeten worden. Het is uitdelen en incasseren.
Wij zijn gekomen. Wij hebben gegeten. Wij hebben uitgedeeld.
Te midden van de grote jongens bleken wij toch net te klein. Te inactief. Misschien zelfs te onervaren. De meest centrale ligging bleek ook niet ideaal. Onze loyaliteit en trouw bracht ons ver. Bracht ons plezier. Samen. Zoals een hechte stam betaamd. We hebben gelachen. We hebben gestreden. Zij die zich bij ons aansloten ervaarden hetzelfde. Omarmd worden om zelf ook te gaan omarmen. Of we nu wonnen of verloren. Slechts één lid verliet onze stam voor een hoger doel. Zijn naam staat inmiddels al langere tijd in de sterren geschreven, met onze handtekeningen eronder. Een memorabel hoogtepunt.
We wisten dat we onze dagen op den duur konden gaan tellen. Als rebellen met een centrale ligging kun je om je heen slaan, maar nog makkelijker word je geslagen. Tegen een overmacht van troepen, aanvallen, spelers en vooral ook activiteit, was het voor ons gedaan. De handdoek werd in de spreekwoordelijke ring gegooid. Langzaam bloedend verloren we dorpje voor dorpje. Een enkeling nog tegenspartelend, maar de dienst van NRD zat erop.
We hebben onze statements gemaakt. We hebben laten zien dat je, ook als kleinere onervaren stam, het spel kunt spelen om te spelen. Dat je kunt strijden om je dorpen. Om andermans dorpen. Dat Tribalwars niet enkel via het mededelingenbord of de Discord gespeeld hoeft te worden. Dat je edellijnen zelf maar moet verdienen, in plaats van moet opeisen. Dat clusterfucks erbij horen en dat je je huid best duur mag verkopen. Als je hem al verkoopt.
De wereld zal verder gaan zonder ons. Dealtjes over edellijnen worden alweer gemaakt, zelfs onder de grootste twee stammen. Het betreurt ons, maar het schijnt het hedendaagse spel te zijn. Het schijnt er allemaal bij te horen.
Met opgeheven hoofd sluiten wij dit boek af. Het laatste hoofdstuk werd voor ons geschreven. Over en uit. Klaar.
Opdat we ooit nog terug zullen keren op een andere wereld. Op een ander terrein. Met dezelfde normen en waarden. Om het spel te spelen zoals het ooit bedoeld was om te spelen. Strijdend. Al wordt het weer onze dood. |
|
|